نام منطقه: اثرطبيعي ملي لاله واژگون

تاريخچه حفاظت منطقه از ابتدا تاكنون:  اين منطقه در سال 1375 جزو يکي از مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محيط زيست قرار گرفت و تا کنون نيز با نام اثر طبيعي ملي لاله واژگون تحت حفاظت قرار مي گيرد.

 وسعت: 379 هکتار

زیستگاه: کوهستانی

مختصات منطقه:

طول جغرافيايي :  َ 22 و  50ْ

عرض جغرافيایي: َ 09 و 32ْ

جاذبه هاي گردشگری : گونه خاص ، عکاسی طبیعت و حیات وحش، لاله های واژگون، آب و هوای معتدل، کوهنوردی ، صخره نوردی ، قله های برفی در فصل گرم سال و مطالعات اکولوژیکی

این منطقه در حوزه شهرستان کوهرنگ و در ارتفاعات بین 2500 تا 2800 در دامنه های کوه میلی در جنوب رشته زردکوه واقع شده است. دسترسی به منطقه مزبور تنها از طریق راه خاکی روستای فخرآباد و سپس حدود یک ساعت پیاده روی از این محل امکان پذیر است.

منطقه به صورت گودالی نه چندان بزرگ میان کوه است که به آن چال روغنی نیز گفته می شود و آب های حاصل از بارندگی های اطراف را به خود جذب می کند ولی منبع آبی دائمی در آن وجود ندارد. اقلیم منطقه سرد و مرطوب با زمستان های طولانی است. بیشترین بارش به صورت برف در ماه های پاییز تا اوایل بهار صورت می گیرد. این بارش ها متاثر از ورود توده های هوای مرطوب مدیترانه ای  برخورد آنها با دیواره های بلند کوهستانی زردکوه است که خود موجب تولید پوشش گیاهی انبوهی در منطقه شده است.

پوشش گیاهی:

تنوع گیاهی منطقه بسیار غنی است و گونه های شاخص آن شامل لاله واژگون، کرفس کوهی، کما، انواع زنبق، کلاه میرحسن، آویشن، گون، تنگز، دافنه و اسپرس کوهی است. در واقع پوشش گیاهی غالب منطقه را گیاهان بالشتکی خاردار تشکیل داده اند که در زمستان های سرد و پربرف منطقه دارای ارزش بالایی برای حفاظت از خاک و سایر گونه ها هستند.

گونه های جانوری:

وسعت کم منطقه نمی تواند محل و زیستگاه دائمی حیات وحش در منطقه را تامین کند ولی این منطقه شاهد گونه هایی چون کبک دری، کبک، کل و بز، خرس قهوه ای، زاغ نوک زرد و قرمز در درون خود می باشد.